ben, bir kırlangıç dilinde zebanisi eylül' ün,
bir sokak arasında lambalara küsmüş,
çırılçıplak sözleriyle yerde uzanıyor bedenim.
uzak kent yağmurlarında ismim dolanıyor;
bakışı
yabancı kadınlara.
işte
bedenim, bir yağmur tembihinde,
sabırsız ve huysuzu
sonbaharın.
isimleri
karışmış otel odalarında
en eski türkülerle
uğurlanıyor kadınlar.
işte
ben, ayazı döven, yağmura yenilen,
bedeni
sokağa karışmış,
suratı asfaltı öpen ben.
