Ben Deliyim (I'm Crazy)
Jerome David Salinger
Colliers, Aralık 1945
Çeviri: Ali Faik Anayurt
Saat gece sekiz civarıydı. Hava karanlık, yağmurlu ve dondurucu derecede soğuktu. Rüzgar, budala bir ihtiyarın gece yarısı öldürüldüğü sözde korku filmlerindeki gibi bir uğultuyla esiyordu. Thomsen Tepesi’ ndeki topun yanı başında durdum, donuyor ve öylece spor salonunun güney camlarını izliyordum, büyük ve şaşalı bir şekilde parlayan budala spor salonu camlarıydı işte, başka bir şey değil. (ama, belki de siz hiç yatılı bir okula gitmemişsinizdir.)
Üzerimde çift yönlü giyilebilen şu montlardan başka hiçbir şey yoktu, eldiven bile. Bir hafta kadar önce birisi deve tüyü ceketimi araklamıştı ve eldivenlerim de onun cebindeydi. Üşüyordum Reis! Sadece deli birisi orada öylece dikilebilirdi. O birisi de bendim. Deli. Şaka yapmıyorum, kafamda birkaç tahtam eksiktir. Ama, gençlik bağlarıma veda edişimi orada durup hissetmek zorundaydım, tıpkı koca bir adamın yapması gerektiği gibi. Bütün okul, spor salonunun aşağısında Saxon Charter şarlatanlarıyla olan basketbol maçındaydı, bense orada öylece durmuş vedamı hissediyordum.
Orada öylece durdum Reis! O dondurucu soğukta kendime “Elveda!” diyip durdum. “Elveda Caulfield. Elveda seni sersem!” Kendimi buralarda, Buhler ve Jackson’ la o havanın kararmasından hemen önceki eylül saatlerinde futbol oynarken görüp duruyordum. Ve biliyordum ki, bir daha asla aynı saatlerde, aynı çocuklarla futbol oynayamayacaktım. Buhler, Jackson ve ben beraber birçok şey yapmıştık, bütün bu yaşadıklarımız bir şekilde yitip gitti hatta gömüldü, bunun böyle olduğunu ise bir tek ben biliyordum ve benden başka hiç kimse cenazede değildi. O dondurucu soğukta öylece bir başıma durdum.
Saxon Charter sersemleriyle olan maç ikinci yarısıydı, hatta milletin bağırışını bile duyabilirdiniz. Spor salonundaki Penteyliler muazzamdı ama, Saxonlılar bir avuç cılız ibneden öte değillerdi. Çünkü, Saxonlılar birkaç yedek oyuncu ve koçları dışında kimseyi beraberlerinde getirmezlerdi. Schutz, Kinsella ya da Tuttle o ahmaklara bir sayı geçirdiğinde “işler yolunda” diyebilirdiniz çünkü, o zaman Penteyliler adeta çılgına dönerdi. Ama, ben kimin kazandığıyla pek de alakalı değildim. Donuyordum ve ben nihayetinde sadece vedayı hissetmek ve Buhler ve Jackson’ la hava kararmadan önceki eylül saatlerinde top peşinde koştuğumuz anların cenazesi için oradaydım. Ve işte, vedanın şanına yaptığım haykırışların birisinde vedayı gerçek bir bıçak gibi hissetmiştim. Evet, işte şimdi tam anlamıyla bir cenazeydi bu.
"devamını okumak için linke tıklayınız
https://yukseltintavankirisiniustalar.blogspot.com.tr/2016/03/ben-deliyim-im-crazy-jd-salinger-ceviri.html "
Saxon Charter sersemleriyle olan maç ikinci yarısıydı, hatta milletin bağırışını bile duyabilirdiniz. Spor salonundaki Penteyliler muazzamdı ama, Saxonlılar bir avuç cılız ibneden öte değillerdi. Çünkü, Saxonlılar birkaç yedek oyuncu ve koçları dışında kimseyi beraberlerinde getirmezlerdi. Schutz, Kinsella ya da Tuttle o ahmaklara bir sayı geçirdiğinde “işler yolunda” diyebilirdiniz çünkü, o zaman Penteyliler adeta çılgına dönerdi. Ama, ben kimin kazandığıyla pek de alakalı değildim. Donuyordum ve ben nihayetinde sadece vedayı hissetmek ve Buhler ve Jackson’ la hava kararmadan önceki eylül saatlerinde top peşinde koştuğumuz anların cenazesi için oradaydım. Ve işte, vedanın şanına yaptığım haykırışların birisinde vedayı gerçek bir bıçak gibi hissetmiştim. Evet, işte şimdi tam anlamıyla bir cenazeydi bu.
"devamını okumak için linke tıklayınız
https://yukseltintavankirisiniustalar.blogspot.com.tr/2016/03/ben-deliyim-im-crazy-jd-salinger-ceviri.html "
