edvard munch - voice 1894-5
1
rahat uyudu küçük kız
bir sonbahar kasırgası altında
elleri gözlerimde uyudu
bir mürekkep izi mi dudaklarımdaki
hani en sevdiğim şairin kaleminden damlayan
işte onun şehvetiyle uyudu küçük kız
elleri dudaklarımda uyudu
2
on dördüncü rüyamda
kucağımda bir iskambil kağıdı
papazın sürgündeki kızı
hani saçlarındaki buklelere aşığımdır ben
mavi bir çan eşliğinde ibadet ederken öpmüştüm
3
sana ben hiçbir zamanın adamıyım dedim de
sen minnacık ellerini yüzüme sürdün
göz kapakları ardında bir düş sundun bana
yeşil elmalar ve bir tutam karabiber
işte dedin bütün umudum bunlar
her neyse küçük kız
buradaki vaktim dolmuş
öyle diyor takvim
ve bir bakış uzaklığından çağıran rüzgar
gözündeki çocukluğu kıskanıyorum
seni seviyorum küçük kız
