zaman büyük bir kapı;
ötesinde ışıkların,
yakın
veya uzakken değişir gölgeleri,
ve davranışları
insanların,
hatta bakışları, kalp
atışları.
bilmem
kaç zaman öncesi uzak,
ve
soğukları o kara kışın, camlara kazınan karları.
zaman
bir içim su,
kanar sonbahara,
kapılara…
kulaklarımda
camdan seken rüzgar,
bakışın aynalara,
boynumda fotoğraf makinesi.
pişmanlık
ve hüzün,
gece ve gündüz,
var olmak ve yok olmak…
işte,
karakışıyım yalnızlığın ve sözlerin;
unutulan dillerde…
varlığım
yokluğumun tebliğidir,
doğrularım
riyakarlığımın…
uzun
bir kış sonrası kanacağım sözlerine,
ağzım, yüzüm yabancı
çocuk gözyaşları.
