dilimdeki ıslaklıkla sabahı karşıladığım bu zamanlar, suyun tuzundan bıkkın bir balıkçı gibi hissediyorum. kafka' nın amerika öyküsündeki hırçın ve berduş gözleriyle bavulunu arayan herifler gibi... gürültülü bir ses geliyor, kamaralar tek tek boşalıyor, güvertedeyiz, sessiz ve ılık bir amerika günü, özgürlük anıtına sırtımı vermişim, inat etmişim bakmayacağım... şimdi sokakta sessiz aziz clement ıslıkları çalıyor, küçük küçük adamlar elleri yahudi saçlarında, aksanı bozuk sinagoglar kovalıyorlar. ve ortaçgil geçiyor sokaktan, kısık sesini koltuk altına almış, topallıyor.
