şimdi, zamansız bir terk ediş gibi,
bana sarılan nehir.
büyük kavgalara uyanıyor rüyalarım,
ensemde bir kan hissettiğim.
ne yağmurlara dolaştı benim bu kalabalık hülyalarım,
ne de bir damla suya karıştı ezberimdeki adımların.
...
kar mevsimleri,
siyahtan bir gece örüyor yorgunluğuma,
içimde yine bir ürkek çocuk telaşı,
kaldırımlarına düşüp bu büyük şehirlerin,
en olmadık kan kalabalıklarına ağlıyor.