izmir garı' nda

gözlerinde çocukluğumu saklayan kurdeleli kız için.

1
garlara düştüm peşi sıra
en hazin özlemler
             içimi kemirir.
bir bakış ki,
             tatlıdır sancıları
             sonraları boğar
             en büyük
                          yeminlerle.

2
işte sessizliği
             izmir garı' nın
gecemi bölen bir kadın bakışı
             uzaklardan
kollarında uyuyor izmir' in.

                          ben yabancısıyım
                                       ege' nin,
                                       rüzgarının,
                                       ıslığının,
                                       ayın.

3
sen yabancısı bu şehrin,
üç liraya çay içtin
              soğuta soğuta.

bir kadın sevdin,
sanki, uzak gözleri içini titretir,
sanki, dudaklarında kurur özlemin.

dedim sana,
             sen,
                  yabancısı bu şehrin,
             bu ıslıkların;
                  duyduğun uzaklardan,
             bu rüzgarın;
                   saçlarını dağıttığı.

4
hani, yağmurlarda yakalardı
                                       seni,
ekşi bir özlem gezdirirdi
                                       dudaklarında,
hani,
              mayısın ortalarıydı,
             bir yalnız sevda yakaladı
                                       seni,
hani,
             ay bile sararıp kalmıştı
                                       gözlerinde.

5
faik,
bu nasıl şehir? nerede neşesi?
nerede o, bana anlattığın
                          kuru özlem dolu meyhane?

6
izmir' de,
             gece garlarında,
             bu benim büyük sevdam,
             en unutkan dolunay ışıklarında büyüdü.

7
şimdi,
         bu gece yarısı sessizliğini
         alıp sana getirsem,
         avuçlarına bıraksam
                          özlemler gibi,
         korkup kaçarsın.

8
...
sonrasında,
         bir dolunay sırtladım,
izmir' de,
gece garlarında  
         sarı, büyük ve öfkeli
         bir dolunayı sırtladım
                  adın,  benin ezberimde.

9
ve işte,
         ışıkları sönüyor bütün trenlerin,
ben, kalıp bir daha sana geliyorum,
sanki,
         bir yeşil elma kemirip
                           sana geliyorum
                                    gece yarıları.

10
bu gardaki otomatlar
         bana seni hatırlattı,
bir lira atıp gülümsedim,
         zaman akıp geçti.

11
sessizliği o masaların
         yankılanan sesimde,
                  nasıl da sarılır,
                  sanki, sen bana sarılırsın.

12
gel,
     sonbaharları böldüğüm
                  gece yarılarına,
     yapraklarını ıslattığım
                  ıhlamur ağaçlarına.

13
otomattan kedi sesleri geldi
                        aklıma düştün,
sabah belki üç,
         parasızlık ve anksiyete...
         neyse ki,
                  aklımda sen...

arzulamak, seni

büyük mutlulukların kıyısında sabahlıyorsam bugün,
benim içinse artık sokaklardaki mızıkalar
ve deniz benim için köpürüyorsa bugün;
           bütün uykularımdan feragat edeceğim,
           salt seni düşlemeye,
                      beş dakikada bir adını haykırmaya koyulacağım muhakkak.

böyle en güzel bakışlarla kal,
koyup gitsin bütün yalnızlıklar uzaklara
ve işte,
           gözlerinde bir samimi duruyor ya sevdam,
öyle kalsın,
           kollarımla sarmalayacağım günler boyu.

                                  sokaklardaki bütün naralar
                                                       sanki, bir sevda uluyor bana,
                                                       sanki, seni alıp götürmemi tembihliyor,
                                                                        uzak kasabalara,            
                                                                         sandallara belki.
                                   ya da sen alıp götürsen beni,
                                                       muazzam sevdalara uyutsan,
                                                       öpsen belki sabahlara karşı,
                                                       bir utanç,
                                                       bir sevda,
                                                       ve bir bakışınla uyandırsan.                      

gotama

o öfke kasırgaları içerisinde,
           kokusuyla ıhlamur ağaçlarının
           ve yapraklarıyla tarayıp kalbimi
           adını haykırdım gotama' nın.

                                            sonrasında hep karanlıktı gecelerim,
                                            hani, zifiri ellerimle boğmuş gibi
                                            her yerime dağıttım yalnızlığımı.