ashes 1894 - edvard munch
ve şimdi beyaz yüzlü bir kadın
dünden sarsak otel odalarında
gözyaşları gibi yorgunca dans ediyor
onun ıstırap dolu adımları
kadehleri susatıyor
kaldırım taşlarına sevgisiz türküler uğulduyor
ve şimdi rose maria
gökyüzünden çaldığı üç mısra rengi
kör rakı damlalarıyla
şehrin ürkek panayırına taşıyor
yorgun ve üşümüş kalplere