yüzdeki kırıklık

 
bir günün -daha- yalnızlığında
ne kadar uzağa gitsem de
bildiler beni, tanıdılar
-yüzümdeki kırıklıktan-
oysa
kabuk bağlamamış mıydı
yaralarım
ve ‘yendim’ zannederken
neremden aktı da bildiler
beni
son damla hüznümden?