kaç gece çığlıklarınızla uyudum,
kaç sabah rüyalarım yakamda uyandım, bilmeyeceksiniz.
hüznüm kervanın en büyük hüznü,
ne yağmurlar dindiriyor,
ne de yol boyu çocuk gülüşleri.
oysa bir kadın var yanımda,
sanki üstüm başım çocukmuş gibi ellerimden tutuyor.
ve dolunayı yakalarsak,
şiirler okuyorum onlara,
sana yazdığım şiirler yıldızları avuçluyor.
toz toprak kaldı her şey,
sen bile toz toprak kokuyorsundur,
sevişmeler toz toprak gibi ağzıma doluyor, öksürüyorum.
